துஷ்டனைக் கண்டால்
தூர விலகு.
விலகினேன்.
கோழை என்றனர்!
அன்பாய் பேசும்
அத்தனை பேருக்கும்
அடி பணிந்தேன்
அறிவிலி என்றனர்
பெண்களை கண்டால்
சகோதரிகளாக நினைத்து
பார்வை திருப்பினேன்
தரம் பிரித்தார்கள்
ஆணுக்கும் , பெண்ணுக்கும்
இடை ஜாதியென்று
சத்தியம் பேசினேன்
வக்கன்னை செய்தனர்
கடமையில் கண்ணாக இருந்தேன்
பிழைக்க தெரியாதவன்
என்றனர்!
என்னை
மனிதனென்று சொல்ல
யாரிகிங்கே?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Kalakkura sethu :)
ReplyDeleteSEthuuuuuuuu...... ithu unga poem-a?? nan kuda enga irundho suttadhunu nenachen.. EKSI?????
ReplyDeleteஎன்னை
மனிதனென்று சொல்ல
யாரிகிங்கே?
Yaaro periyavanga kobathula sonnatha unga profile-a vachurukinganu nenachen.. :o
Too gud..... keep it up...
:-) nice one...
ReplyDeletesuper .... :D , ithukku mela vaarththaigal illai solla......
ReplyDelete